چرا که برگزاری این کنسرت درسیرجان و بردسیرو… با اختلاط زن و مرد و رقص همراه بوده ونارضایتی عده ای از مسئولین ازجمله نمایندگی ولی فقیه وامام جمعه شهربابک، ریاست سازمان تبلیغات ، ریاست حوزه ی علمیه وجمعی از ائمه جماعات اناررا درپی داشت.

مردم بصیرو فهیم قضاوت با شماست!

آیا برگزاری چنین کنسرت هایی در ایام جشن انقلاب به معناى حفظ انقلاب و اسلام است؟

آیافرهنگ شامل رقص هم‌ مى‌شود؟؟ آیا واقعاً متولیان این کنسرت فهم اینگونه دارند؟ یا اینکه خود را به نافهمى‌ مى‌زنند؟

و چرا یک سایت معاند و ضد انقلاب که مدیر مسئول آن مدتی تحت تعلیم شبکه بی بی سی فارسی بوده است  با این گروه همراه می شود؟

به حتم خطرى که ما را تهدید‌ مى‌کند از دست دادن باورها و ارزشهاى انقلاب و فراموشى اعتقادات و مبانى دینى است. این باورها و ارزشها سالها فراموش شده بود ولى به برکت انقلاب و خونهاى شهیدان دوباره زنده شده است. به اینکه مانند هزار سال پیش برقصیم یا مانند آنها موسیقى بنوازیم احیاى ارزشهاى اسلامى گفته نمى‌شود. این ها عواملى است که  موجب‌ مى‌شود مردم آرمانهاى انقلاب را فراموش کنند. آنچه بیش از همه، در تغییر روحیه انقلابى و آرمان خواهى مؤثر است، تعلقات به لذایذ دنیاست؛ علاقه مندى به لذتهاى حیوانى، امیال، شهوات و هوسها باعث‌ مى‌شود که آرمانها و ارزشهاى مقدس به تدریج، فراموش شود و فرهنگ مردم تغییر کند. با تغییر فرهنگ، عامل بقاى انقلاب سست‌ مى‌شود چرا که فرهنگ با تغییرات اجتماعى ـ که از سنخ انقلاب باشد ـ رابطه‌اى مستقیم دارد و عاملى اساسى در ایجاد و بقاى انقلاب است. پیدایش انقلاب، به معنى یک حرکت عمومى اجتماعى، مرهون یک فرهنگ و ایدئولوژى خاص است. بقاى آن نیز مرهون بقاى همان فرهنگ و ایدئولوژى است.به درستی انقلاب اسلامی پیش از هر ویژگی دیگر، انقلابی است معنوی و فرهنگی. فرهنگ در این انقلاب، سنگ زیرین است. به عبارت دیگر، انقلاب اسلامی، اوّلاً و بالذات، انقلاب فرهنگی است.

مردم عزیز

اسلام دینی است که برای سرگرمی نیامده است، اما نه تنها با تفریح و شادی مخالف نیست، بلکه در مواردی بر آن تأکید داشته وبرای آن قوانین و مقررات جهت‏داری را وضع کرده است. متأسفانه، برداشت از شادی مثل بسیاری از پدیده‏های دیگر، در پروسه‏ی افراط و تفریط گرفتار شده است، عده‏ای برای آن هیچ محدودیت قانونی و شرعی را برنمی‏تابند وعده کمی هم هستند که هر گونه شادی و تفریح سالم را بر خود ممنوع کرده و از مواهب الهی پرهیز دارند.به هر حال، اگر در اسلام، کارهایی به عنوان تفریح و تنوع پیشنهاد شده است و نیز اگر از بعضی تفریحات جلوگیری شده وغیرمشروع شناخته شده است، معطوف بر جنبه‏های فطری، حیاتی و فکری است که در سایه‏ی آن مصالح فردی و اجتماعی تأمین شود.بنابر این، در قوانین اسلامی با برخی پدیده‏ها و اعمال مثل غنا و رقص و… برخورد شده و از انجام آن کارها منع شده. امانه به خاطر مخالفت با زیبایی و شادی و شادکامی، بلکه به دلیل برآیند و پیامدهای خطرآفرین آن‏ها.

در پایان از روحانیت متعهد و آگاه امام جمعه محترم شهرستان انار که با تمام اتهامات افراد مجدانه ،با بصیرت انقلابی خود در مقابل آنچه که از نظر آیه ۴۰ سوره ی مبارکه ی غافر  “ذلِکُمْ بِما کُنْتُمْ تَفْرَحُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَ بِما کُنْتُمْ تَمْرَحُون “شادی مفرط محسوب می شود ایستاد و بار دیگر صحه برهویت انقلابی مردم انار گذارد  کمال سپاس و امتنان را داریم و به این شعر مولوی بسنده می کنیم که گفت:

رقص آنجا کن که خود را بشکنی                                   پنـبه را از ریش شهــوت بـرکنی

رقص و جولان بر سر میدان کنند                          رقص اندر خون خود مردان کننــد

اِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْغالِبُون