×

منوی بالا

منوی اصلی

دسترسی سریع

اخبار سایت

اخبار ویژه

امروز : پنج شنبه, ۳۰ فروردین , ۱۴۰۳  .::.   برابر با : Thursday, 18 April , 2024
زندگینامه ۸ کاندیدای احراز صلاحیت شده

kandidi riasat jomhori“سیرجان خبر” برای آشنایی بیشتر کاربران محترم با این ۸ کاندیدای احراز صلاحیت شده انتخابات یازدهم ریاست جمهوری، مختصری از زندگینامه و سابقه کاری این افراد را در ادامه تقدیم می کند.

سعید جلیلی

سعید جلیلی، متولد سال ۱۳۴۴ در شهرمقدس مشهد (منطقه طلاب)است. وی که تحصیلات خود را تا مقطع دکتری علوم سیاسی از دانشگاه امام صادق علیه‌السلام به پایان رسانده، مسلط به زبان‌های عربی و انگلیسی است.جلیلی در دورانی که برخی افراد تحصیل در دانشگاه را، بر دفاع از اسلام وانقلاب مقدم می‌دانستند و این بحث به‌صورت جدی حتی در سطح مدیریت دانشگاه امام صادق نیز مطرح بود، با جمع میان این دو مقوله به عنوان نیروی بسیجی بارها در جبهه‌های جنگ حضور یافت و در راه دفاع از آرمان‌های انقلاب به درجه جانبازی نایل آمد.وی در دی ماه سال ۱۳۶۵دیده‌بان لشگر نصر خراسان بود که در عملیات کربلای ۵ از ناحیه پا مجروح شد و در بیمارستان صحرایی منطقه شلمچه به دلیل فقدان امکانات و وضعیت اورژانسی پای راست خود را از دست داد. جلیلی پس از آن در واحد تدارکات لشکر به خدمت پرداخت.

جلیلی در بازگشت از جبهه‌های حق علیه باطل، رساله دکترای خود را با عنوان “اندیشه سیاسی در قرآن” در خصوص سیاست خارجی اسلام به رشته تحریر درآورد؛ رساله‌ای که پروفسور حمید مولانا، در مقدمه‌ای که بر آن نوشت، به تجلیل از شخصیت این دانش‌آموخته اقدام کرد. این رساله در کشور لبنان نیز به زبان عربی ترجمه و منتشر شده است.

جلیلی، در سال ۶۸ به وزارت امور خارجه رفت و بعد از یک دوره ۲ ساله، ریاست اداره بازرسی وزارت خارجه را بر عهده گرفت. مناصب جلیلی در وزارت امور خارجه عبارتند از:

۱۳۶۸: وابسته سیاسی
۱۳۷۰: رئیس اداره بازرسی
۱۳۷۱: دبیر سوم
۱۳۷۳: دبیر دوم
۱۳۷۴: دبیر اول
۱۳۷۶: رایزن سوم

پس از دوم خرداد ۷۶ و تغییر اتوبوسی مدیران، وی به اداره امریکای وزارت خارجه منتقل شد و معاونت این اداره را بر عهده گرفت. در سال ۸۰ نیز به دفتر مقام معظم رهبری رفت و در سمت مدیریت بررسی‌های جاری دفتر رهبر معظم انقلاب به ادامه خدمت پرداخت.

جلیلی که پس از انتخابات سوم تیر به عنوان گزینه مطرح و مورد نظر رئیس‌جمهور برای تصدی وزارت امور خارجه مطرح بود، بنا به پاره‌ای مصالح عهده‌دار مهم‌ترین معاونت وزارت خارجه، معاونت اروپا و آمریکا شد. ضمن آن‌که در طول این دوره، ارتباط علمی خود با نهاد دانشگاه را قطع نکرد و به تدریس در دانشگاه ادامه داد.

جلیلی در مهرماه ۸۶ پس از استعفای علی لاریجانی به سمت دبیر شورای عالی امنیت ملی منصوب شد. اما آنچه امروز صحبت از این دیپلمات جوان را بر سر زبان ها انداخته است،موضوع پرونده هسته‌ای کشورمان می باشد.
 غلامعلی حداد عادل

نام: غلامعلی

نام خانوادگی: حداد عادل

نام پدر: رضا

متولد: ۱۹/۲/۱۳۲۴ – تهران

 

• ازدواج:

نام و نام خانوادگی همسر: طیبه ماهروزاده

تحصیلات و شغل همسر: دکترای فلسفه تعلیم و تربیت – دانشیار دانشگاه الزهرا (س)

 

• فرزندان: ۴ فرزند

فریدالدین ، متولد ۱۳۵۲ ، دکترای علوم سیاسی از دانشگاه امام صادق (ع) (در مرحله نگارش رساله)

آزاده ، متولد ۱۳۵۴ ، دکترای فناوری نانو از دانشگاه کانازاوای ژاپن

زهرا ، متولد ۱۳۵۸ ، کارشناسی ارتباطات از دانشگاه علامه طباطبایی ، کارشناسی ارشد مدیریت خبر از دانشکده صدا و سیما ، دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت فرهنگی

بنت الهدی ، متولد ۱۳۶۴ ، کارشناسی فلسفه از دانشگاه تهران – کارشناسی ارشد فلسفه دین (در مرحله تالیف پایان نامه)

 

تحصیلات

• ۱۳۳۶، پایان تحصیلات ششم ابتدایی از دبستان بندار رازی (شهید جهان آرای فعلی) تهران، خیابان لرزاده

• ۱۳۴۲، دیپلم ریاضی از دبیرستان علوی _ تهران

• ۱۳۴۵، لیسانس فیزیک از دانشگاه تهران

• ۱۳۴۷، فوق لیسانس فیزیک از دانشگاه شیراز

• ۱۳۴۷-۱۳۴۸، ورود مجدد به دانشگاه تهران و تحصیل در رشته علوم اجتماعی

• ۱۳۴۹-۱۳۵۱، کارشناسی ارشد فلسفه از دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران

• ۱۳۵۱-۱۳۵۷، تحصیل فلسفه اسلامی نزد استاد شهید مرتضی مطهری

• ۱۳۵۳، پایان دروس دوره دکتری فلسفه در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران

• ۱۳۶۴، دفاع از پایان نامه دکتری فلسفه تحت عنوان «نظر کانت درباره مابعدالطبیعه»

 

تدریس

• ۱۳۴۵-۱۳۴۷، تدریس فیزیک در دانشگاه شیراز

• ۱۳۴۷-۱۳۵۰، تدریس فیزیک در دانشگاه شهید بهشتی (ملی سابق)

• ۱۳۵۱-۱۳۵۷، تدریس فلسفه، تاریخ علم و تاریخ فلسفه غرب و تاریخ فلسفه اسلامی در دانشگاه صنعتی شریف

• ۱۳۵۷، تدریس فلسفه غرب در حوزه علمیه قم (موسسه در راه حق)

• ۱۳۶۴ تا کنون، تدریس دروس مختلف در فلسفه غرب به ویژه فلسفه کانت در دوره های کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکترای گروه فلسفه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران

• ۱۳۷۰-۱۳۷۳، تدریس کلام جدید در دوره کارشناسی ارشد تربیت مدررس در حوزه علمیه قم (مدرسه دارالشفاء)

 

مشاغل و مسئولیت ها

• ۱۳۵۸، معاونت وزارت ارشاد

• ۱۳۵۹-۱۳۶۱، مشاور وزیر آموزش و پرورش

• ۱۳۶۱-۱۳۷۲، معاون وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی (کتابهای درسی)

• ۱۳۶۴ تا کنون، عضو هیئت علمی گروه فلسفه در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران

• ۱۳۷۴ تا کنون، مدیر عامل بنیاد دایره المعارف اسلامی، نظارت بر تألیف جلدهای دوم تا چهاردهم

• ۱۳۷۴ تا کنون، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی (به استثنای فاصله ۸۳ تا ۸۷)

• ۱۳۷۴ تا کنون، مدیر گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی (به استثنای فاصله ۸۳ تا ۸۷)

• ۱۳۷۹-۱۳۸۳، نماینده مردم تهران در دوره ششم مجلس شورای اسلامی

• ۱۳۸۳-۱۳۸۷، نماینده تهران در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی

• ۱۳۸۳-۱۳۸۷، رئیس مجلس شورای اسلامی

• ۱۳۸۷ تا کنون، مشاور عالی مقام معظم رهبری

• ۱۳۸۷ تا کنون، نماینده تهران در دوره هشتم و نهم مجلس شورای اسلامی

• ۱۳۸۷ تا۱۳۹۱، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی

 

عضویت در شوراها و مجامع

• ۱۳۵۸-۱۳۵۹، عضو شورای سرپرستی سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی

• ۱۳۶۲ تا کنون، عضو هیئت امنای بنیاد دایره المعارف اسلامی

• ۱۳۶۱ تا کنون عضو شورای عالی آموزش و پرورش کشور

• ۱۳۶۴-۱۳۸۰، نایب رئیس شورای عالی آموزش و پرورش کشور

• ۱۳۶۹ تا کنون، عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی

• ۱۳۷۴ تا کنون، عضو شورای عالی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی

• ۱۳۷۵ تا کنون، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی

• ۱۳۷۶ تا کنون، عضو هیأت امنای بنیاد ایران شناسی

• ۱۳۷۶ تا کنون، عضو هیأت امنای انجمن آثار و مفاخر فرهنگی

• ۱۳۸۱ تا کنون، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام

• ۱۳۸۱ تا کنون، عضو هیأت امنای موسسه آموزشی مجمع جهانی اهل بیت (ع)

• ۱۳۸۹، عضو شورای تخصصی تحول و ارتقاء علوم انسانی و رئیس شورا

 

بعضی از فعالیت های علمی، فرهنگی و اجتماعی

• ۱۳۶۶، تأسیس المپیادهای دانش آموزی کشور

• ۱۳۷۱ و ۱۳۷۲، تأسیس دبیرستانهای پسرانه و دخترانه فرهنگ

 

فعالیت های سیاسی و فرهنگی قبل از پیروزی انقلاب

• ۱۳۵۰، ممنوع التدریس در دانشگاه های شیراز و شهید بهشتی (ملی سابق) به جهت فعالیت های سیاسی• ۱۳۵۰، دستگیری و زندان توسط ساواک• ۱۳۵۷، عضویت در کمیته «همبستگی دانشگاهیان با مردم» در دانشگاه صنعتی شریف در انقلاب اسلامی

جوایز و افتخارات • ۱۳۶۸، جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی (کتاب تمهیدات – تألیف: امانوئل کانت)

• ۱۳۷۴، اخذ نشان درجه دوم تعلیم و تربیت کشور

• ۱۳۷۶، اخذ جایزه بهترین مقاله سال در علوم انسانی از جشنواره مطبوعات

• ۱۳۸۳، دریافت درجه دکترای افتخاری از دانشگاه اسلامی علیگر هند

• ۱۳۸۶، دریافت درجه دکترای افتخاری از دانشگاه دولتی باکو

• ۱۳۸۷، دریافت جایزه دانشمند برجسته جهان اسلام از موسسه فرهنگی هنری سازمان کنفرانس

محسن رضایی
به گزارش بی باک، زندگینامه دکتر محسن رضایی به نقل از پایگاه اطلاع رسانی وی بدین شرح می باشد:

محسن رضایی در شهریور ۱۳۳۳ و در هنگامۀ کوچ پائیزۀ عشایر بختیاری در خانواده ای مذهبی و دوستدار اهل بیت (علیهم السلام) به دنیا آمد. دوران کودکی و نوجوانی را در شهر نفتخیز مسجدسلیمان گذراند. به کمک چند تن از همسالانش، انجمن مذهبی «دین و دانش» را در مسجد جامع چشمه علی بنیان نهاد. پس از به پایان رساندن تحصیلات ابتدایی و بخشی از تحصیلات متوسطه در دبیرستان سینای مسجدسلیمان، با رتبه نهم در آزمون ورودی هنرستان صنعتی شرکت ملی نفت ایران در اهواز پذیرفته شد و در سال ۱۳۴۸ به این شهر هجرت نمود و در محله خزعیله یا سچّه ساکن شد.
مبارزه سیاسی فرهنگی با رژیم شاه را از ترم دوم هنرستان صنعتی آغاز نمود و به زودی در حالی که خود را برای شرکت در کنکور دانشگاه ها آماده می کرد، در رابطه با این فعالیت های سیاسی توسط ساواک اهواز بازداشت شد و مورد شکنجه و بازجویی قرار گرفت. در سال ۱۳۵۲ و در ۱۷ سالگی، پس از تحمل پنج ماه زندان انفرادی و یک ماه حبس در بند عمومی زندان آخراسفالت اهواز، دور جدیدی از فعالیت های سیاسی خود را آغاز نمود؛ و توانست همزمان با تکمیل تحصیلات خود در هنرستان صنعتی شرکت ملی نفت ایران، اقدام به گسترش تشکیلات اولیه نماید. این حرکت روبه رشد پس از برقراری ارتباط با مبارزان شهرهای خرمشهر، دزفول و تهران، منجر به تشکیل یک گروه منسجم با مشی پارتیزانی و چریکی گردید که به زودی و با الهام از آیات ۱۷۲ و ۱۷۳ سوره مبارکۀ صافّات (انّهم هم المنصورون و انّ جندنا لهم الغالبون)، جمعیت منصورون نامیده شد.
درسال ۱۳۵۳ پس از قبولی در رشته مهندسی مکانیک دانشگاه علم و صنعت به تهران آمد و در محلۀ نارمک ساکن شد. در همین سال ازدواج نمود و در کنار مبارزه و تحصیل دانش، در بخش مهندسی «طراحی پایه» کارخانجات ارج و ایران تایر، مشغول به کار شد. با شدت گرفتن فشار پلیس سیاسی شاه (ساواک) بر گروه های چریکی، ناچار شد دانشگاه و کار صنعتی را رها کند. زندگی مخفی را در پیش گرفت و در فاصله سال های ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۷ به کادرسازی و گسترش تشکیلات جمعیت منصورون همت گمارد تا شاخه های تشکیلات در ۷ استان و ۱۷ شهرستان مهم کشور راه اندازی گردد.
در آستانه پیروزی انقلاب و ورود امام خمینی (ره) به میهن، جمعیت منصورون به عنوان بزرگترین گروه چریگی طرفدار حضرت امام (ره) و روحانیت (به همراه گروه توحیدی صف و گروه موحدین) وظیفۀ حفاظت از جان حضرت امام (ره) را برعهده گرفت. در سال ۱۳۵۸ که به پیشنهاد استاد شهید مرتضی مطهری، ۷ گروه مسلح مسلمان با یکدیگر ادغام شدند تا بازوی مسلحی برای حفاظت از انقلاب نوپای اسلامی باشند، او از سوی گروه منصورون به عضویت شورای مرکزی «سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی» در آمد. عضویت او در این سازمان بیش از ۳ ماه به طول نیانجامید و در خرداد ۱۳۵۸ با حمایت حضرت امام(ره) واحد اطلاعات و بررسی های سیاسی را در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بنیان نهاد و به عضویت شورای فرماندهی سپاه درآمد. در شهریور ۱۳۶۰ از سوی حضرت امام خمینی(ره) به فرماندهی کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (به عنوان پنجمین فرمانده کل سپاه) منصوب شد و در دوران پرافتخار هشت سال دفاع مقدس، فرماندهی سپاه اسلام را برعهده داشت. در دوره تصدی فرماندهی کل سپاه پاسداران، سازمان رزم سپاه را طرح ریزی کرد و به فرمان حضرت امام(ره)، سپاه را به ۳ نیروی زمینی، دریایی و هوایی مجهز نمود و توانست سپاه را در قالب ۵ نیرو سازماندهی کند. در این دوره همچنین اقدام به تأسیس ۲ دانشگاه امام حسین (علیه السلام) و بقیه الله (عجل الله فرجه) نمود و به منظور بهره گیری از ظرفیت یگان های مهندسی سپاه برای کمک به دولت در اجرای طرح های عظیم سازندگی کشور، خود شخصاً فرماندهی قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء را برعهده گرفت.
وی که تحصیلات دانشگاهی خود را در سال ۱۳۵۳ رها کرده بود، پس از برقراری صلح، ضمن تغییر رشته از مهندسی مکانیک به اقتصاد، مقطع کارشناسی را در دانشگاه تهران گذراند. تحقیق جامع او در مقطع کارشناسی در سال ۱۳۷۱ و در قالب یک کتاب به چاپ رسیده است. در مقطع کارشناسی ارشد اقتصاد، مطالعات خود را بر روی سیاست های پولی و بانکی متمرکز کرد و موضوع رسالۀ علمی خود را در این باره برگزید. در شهریور ۱۳۷۶ پس از قبول استعفای وی توسط رهبر انقلاب، از سوی ایشان به عنوان «دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام» منصوب گردید. و مطالعات اولیه برای تنظیم سند چشم انداز ۲۰ سالۀ ایران را آغاز نمود. وی با تکمیل تحصیلات خود در مقطع دکتری اقتصاد دانشگاه تهران، عهده دار مسئولیت ادارۀ کمیسیون اقتصاد کلان مجمع تشخیص مصلحت نظام شد.
رسالۀ دکتری وی که در سال ۱۳۷۹ نگاشته شده، در قالب یک کتاب منتشر شده است. وی همچنین با پذیرفتن مسئولیت کمیسیون های تخصصی سند چشم انداز ۲۰ ساله، سیاست های کلی نظام در جذب سرمایه گذاری خارجی و سیاست های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی، کوشیده است تا از تجارب و دیدگاه های مدیریتی و اقتصادی خود برای سیاست گذاری بلندمدت کشور در حوزه های مختلف استفاده نماید تا ایران اسلامی به جایگاهی مناسب برای زندگی شایستۀ ایرانیان برسد.
 حسن روحانی
به گزارش بی باک، پایگاه اطلاع رسانی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام بیوگرافی حجت الاسلام حسن روحانی را بدین شرح منتشر نموده است :حسن روحانی متولد سال ۱۳۲۷ دارای دکترای حقوق و سابقه تحصیل در حوزه علمیه قم در حد اجتهاد؛ نماینده مقام معظم رهبری در شورایعالی امنیت ملی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، نماینده مردم استان تهران در مجلس خبرگان رهبری و رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌باشد.تحصیلات دانشگاهیدکتری (Ph.D) حقوق اساسی (دانشگاه گلاسکو – انگلستان)
فوق لیسانس (M.Phil) حقوق عمومی (دانشگاه گلاسکو – انگلستان)
لیسانس حقوق قضائی (دانشگاه تهران)

تحصیلات حوزوی

خارج فقه و اصول: با اساتیدی چون آیات عظام سید محمد محقق داماد (ره)، شیخ مرتضی حائری (ره) و سید محمدرضا گلپایگانی (ره)
سطح عالی: با اساتیدی چون آیات عظام سلطانی (ره)، فاضل لنکرانی (ره) و شیخ محمد شاه‌آبادی (ره)

مرتبه علمی

استاد پژوهشی مرکز تحقیقات استراتژیک

تألیفات

دارای تألیفات، تحقیقات و مقالات علمی فراوانی است که حدود ۱۰۰ اثر از ایشان به صورت کتاب یا مقاله منتشر شده است. بیش از ۷۰۰ تحقیق مهم و ارزشمند راهبردی با مدیریت و نظارت وی در ۲۰ سال گذشته به انجام رسیده است. اهم عناوین کتب تألیف شده توسط ایشان به این شرح است:
۱٫ امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌ای – ۱۳۹۰
۲٫ امنیت ملی و نظام اقتصادی ایران – ۱۳۸۹
۳٫ اندیشه‌های سیاسی اسلام؛ جلد اول: مبانی نظری – ۱۳۸۸
۴٫ اندیشه‌های سیاسی اسلام؛ جلد دوم: سیاست خارجی – ۱۳۸۸
۵٫ اندیشه‌های سیاسی اسلام؛ جلد سوم: مسائل فرهنگی و اجتماعی – ۱۳۸۸
۶٫ خاطرات دکتر حسن روحانی؛ جلد اول: انقلاب اسلامی – ۱۳۸۷
۷٫ مقدمه‌ای بر تاریخ امامان شیعه – ۱۳۹۱
۸٫ سن اهلیت و مسئولیت قانونی – ۱۳۹۱
۹٫ آشنایی با کشورهای اسلامی – ۱۳۸۷
۱۰٫ انقلاب اسلامی؛ ریشه‌ها و چالش‌ها – ۱۳۷۶
۱۱٫ مبانی تفکر سیاسی امام خمینی (ره) – ۱۳۷۸
۱۲٫ نقش حوزه‌های علمیه در تحولات اخلاقی و سیاسی جامعه – ۱۳۹۰
۱۳٫ امنیت ملی و سیاست خارجی – آماده چاپ
۱۴٫ امنیت ملی و محیط زیست – آماده چاپ
۱۵٫ خاطرات دکتر حسن روحانی؛ جلد دوم: دفاع مقدس – آماده چاپ
۱۶٫ The Islamic Legislative Power – ۱۹۹۴
۱۷٫ The Flexibility of Shariah; Islamic Law – ۱۹۹۶

مسئولیت‌های کنونی

۱٫ نماینده مقام معظم رهبری در شورایعالی امنیت ملی (از سال ۱۳۶۸ تاکنون).
۲٫ نماینده مجلس خبرگان رهبری (از سال ۱۳۷۷ تاکنون)؛ رئیس کمیسیون سیاسی-اجتماعی این مجلس (از ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۵)؛ عضو هیأت رئیسه و رئیس دفتر تهران دبیرخانه این مجلس (از ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۷).
۳٫ عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام (از سال ۱۳۷۰ تاکنون) و رئیس کمیسیون سیاسی-امنیتی-دفاعی این مجمع.
۴٫ رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک (از سال ۱۳۷۱ تاکنون).

مسئولیتهای پیشین

۱٫ نماینده پنج دوره مجلس شورای اسلامی (از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۷۹)؛ رئیس کمیسیون دفاع (دوره اول و دوم)؛ نایب رئیس اول مجلس و رئیس کمیسیون سیاست خارجی (دوره چهارم و پنجم).
۲٫ دبیر شورایعالی امنیت ملی به مدت ۱۶ سال (از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۸۴).
۳٫ مشاور امنیت ملی رئیس جمهور به مدت ۱۳ سال (از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶ و از ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۴).
۴٫ عضو هیأت امنای دانشگاه‌های تهران و منطقه شمال (از سال ۱۳۷۴ تا ۱۳۷۸).
۵٫ عضو شورای سرپرستی صدا و سیما (از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۲).
۶٫ عضو شورایعالی دفاع (از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۷).
۷٫ عضو شورایعالی پشتیبانی جنگ (از سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷).
۸٫ رئیس کمیسیون اجرائی شورایعالی پشتیبانی جنگ (از سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷).
۹٫ رئیس ستاد مرکزی قرارگاه خاتم‌الانبیاء ‌(ص) (از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶).
۱۰٫ فرماندهی پدافند هوایی کل کشور (از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۰).
۱۱٫ معاون جانشین فرماندهی کل قوا (از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۸).

کتب

مقدمه‌ای بر تاریخ امامان شیعه (۱۳۹۱)
سن اهلیت و مسئولیت قانونی در فقه اسلامی و نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران (۱۳۹۱)
امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌ای (۱۳۹۰)
امنیت ملّی و نظام اقتصادی ایران (۱۳۸۹)
اندیشه‌های سیاسی اسلام؛ جلد اول: مبانی نظری (۱۳۸۸)
اندیشه‌های سیاسی اسلام؛ جلد دوم: سیاست خارجی (۱۳۸۸)
اندیشه‌های سیاسی اسلام؛ جلد سوم: مسائل فرهنگی و اجتماعی (۱۳۸۸)
خاطرات دکتر حسن روحانی؛ جلد اول: انقلاب اسلامی (۱۳۸۷)
انقلاب اسلامی؛ ریشه‌ها و چالش‌ها (۱۳۷۶)

مقالات

گفتمان امام خمینی(ره) پیرامون امنیت ملی و سیاست خارجی (بهمن ۱۳۹۱)
سرمایه خانواده، سنگ بنای سرمایه‌ اجتماعی (خرداد ۱۳۹۰)
خانواده، سرمایه خانواده و چالش‌های فراروی جامعه ما (دی ۱۳۸۹)
درآمدی بر مؤلفه‌های اساسی محیطی در چشم‌انداز ایران (شهریور ۱۳۸۹)
زمینه‌ها و رویکردهای پژوهش کیفی (اردیبهشت ۱۳۸۹)
درآمدی بر نظریه سرمایه فرهنگی (دی ۱۳۸۸)
چشم‌انداز خاورمیانه: تداوم نگاه غرب، یا نگاهی جدید (آبان ۱۳۸۸)
دین و روابط بین‌الملل؛ پارادوکسها و ضرورتها (اردیبهشت ۱۳۸۸)
رویکردهای حوزه‌های علمیه و بایستگی‌های نوین (بهمن ۱۳۸۷)
مهندسی فرهنگی: از نظریه تا عمل (تیر ۱۳۸۷)
رسانه‌های گروهی و امنیت ملی (دی ۱۳۸۶)
بایستگی آموزش مهارت‌های زندگی در آموزش و پرورش (مهر ۱۳۸۶)
درآمدی بر سرمایه‌گذاری فرهنگی (تیر ۱۳۸۶)
توسعه نباید در حد آرزو باقی بماند (فروردین ۱۳۸۶)
نقش آموزش و پرورش در انسجام اجتماعی (دی ۱۳۸۵)
درآمدی بر کارآمدی مجلس خبرگان (مهر ۱۳۸۵)
چالشهای فراروی عراق جدید (تیر ۱۳۸۵)
ثروت ملی یا قدرت ملی؟ اولویت با کدام است؟ (فروردین ۱۳۸۵)
همبستگی ملی و مشارکت عمومی (دی ۱۳۸۴)
فراسوی چالش‌های ایران و آژانس در پرونده هسته‌ای (مهر ۱۳۸۴)
پایبندی ما به رژیمهای عدم اشاعه از موضع باورمندی ماست (تیر ۱۳۸۴)
تدبیرهای ایران توان آینده‌نگری را از آمریکاییها گرفت (فروردین ۱۳۸۴)
خط قرمز فناوری سوخت؛ با رویکرد تعامل مؤثر پیش می‌رویم (دی ۱۳۸۳)
نهضت خدمت‌رسانی از شعار تا کردار (مهر ۱۳۸۳)
خودمداری سیاستمداران امریکا و شیوه‌های حفاظت از منافع ملی ما (دی ۱۳۸۲)
استراتژی جمهوری اسلامی ایران در قبال فرسایش حاکمیت دولت‌ها (مهر ۱۳۸۲)
مفهوم جدید حاکمیت ملی یا فرسایش حاکمیت‌ها (تیر ۱۳۸۲)
تکانه‌های آسیب‌های اجتماعی و پیامدهای ناگوار (فروردین ۱۳۸۲)
تروریسم، بحران خاورمیانه و روابط ایران و آمریکا (مهر ۱۳۸۱)
استراتژی جمهوری اسلامی ایران در برابر تهدیدات اخیر امریکا (تیر ۱۳۸۱)
پیرامون مواضع اخیر آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران (دی ۱۳۸۰)
انفجارهای امریکا و منافع ملی جمهوری اسلامی (مهر ۱۳۸۰)
امنیت عمومی، امنیت ملی و چالش‌های فراروی (تیر ۱۳۸۰)
فناوری؛ مدارهای توسعه و چالش‌های ایران (فروردین ۱۳۸۰)
درآمدی بر مشروعیت و کارآمدی (دی ۱۳۷۹)

محمدرضا عارف
به گزارش بی باک، محمدرضا عارف (زاده ۲۷ آذر ۱۳۳۰ در یزد) سیاست‌مدار و استاد دانشگاه ایرانی است، وی بین سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴ معاون اول سید محمد خاتمی بود و در حال حاضر عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام (از ۲۵ اسفند ۱۳۸۱)، استاد دانشکده مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف و رییس هیئت مدیرهٔ بنیاد باران است.وی دارای مدرک کارشناسی از دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد در مهندسی برق و دکترا در آمار به سرپرستی تامس ام. کاور از دانشگاه استنفورد آمریکا، و عضو پیوستهٔ فرهنگستان علوم است.
عارف بین سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۳ استاد دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه صنعتی اصفهان بود. زمینه تحقیقاتی او نظریه اطلاعات و رمزنگاری است.او در تز دکترای خود به بررسی شبکه‌های غیر حلقوی که در فرستنده‌ها لینکهای قطعی پخش کننده بدون هیچ تداخل در گیرنده‌ها دارند پرداخت.
مسئولیت‌های مهموی در دوران حیات سیاسی خود مسئولیت‌های مهمی را در جمهوری اسلامی ایران عهده‌دار بوده‌ است، بین سال‌های ۱۳۷۳ تا ۱۳۷۶ رئیس دانشگاه تهران بود و از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۹ پست وزارت پست و تلگراف و تلفن (وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات فعلی) را عهده‌دار بود و همچنین بین سال‌های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۰ پس از ادغام سازمان برنامه و بودجه و سازمان امور اداری و استخدامی، اولین رییس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور بود.
سید محمد غرضی
به گزارش بی باک، سید محمد غرضی در سال ۱۳۲۰ در اصفهان به دنیا آمد.وی بعد از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه در سال ۱۳۴۰ خورشیدی، وارد دانشکده فنی دانشگاه تهران شد و موفق به دریافت درجه فوق لیسانس در رشته الکترونیک گردید.غرضی در سالهای ۱۳۴۶ و ۱۳۴۷ برای گذراندن دوره‌های تخصصی انتقال و توزیع نیروی برق، عازم فرانسه شد.وی در سال ۱۳۵۰، به دلیل مخالفت با برنامه‌های رژیم سابق به زندان افتاد و از سال ۱۳۵۳، زندگی سیاسی خود را آغاز کرد و در سال ۱۳۵۵، برای ادامه مبارزات به خارج از کشور رفت و مدتی را در نجف اشرف به مبارزه ادامه داد.

سید محمد غرضی پیش از ترک کشور، به عضویت سازمان مجاهدین خلق ایران درآمد و از رفتن امام خمینی (ره) به پاریس و بازگشت ایشان به ایران، همراه این بزرگوار بود.

وی پس از پیروزی انقلاب سمت‌های مختلف در سپاه پاسداران، استانداری کردستان و استانداری خوزستان عهده‌دار بود و در سال ۱۳۶۰ به عنوان وزیر نفت انتخاب و از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۶ به عنوان وزیر پست و تلگراف و تلفن در دولت مشغول به خدمت بود.

سید محمد غرضی همچنین نماینده دوره اول مجلس شورای اسلامی نیز بوده است.

سید محمد غرضی اردیبهشت سال ۱۳۹۲ با حضور در ساختمان وزارت کشور برای کاندیداتوری در انتخابات یازدهمین دوره ریاست‌جمهوری ثبت‌نام کرد.

محمدباقر قالیباف

به گزارش بی باک، زندگینامه دکتر محمدباقر قالیباف به نقل از پایگاه شخصی وی بدین شرح می باشد:

دکتر محمدباقر قالیباف در شهریورماه سال ١٣۴٠ در شهر ییلاقی طرقبه در خانواده ای مذهبی پا به عرصه هستی نهاد. پدر ایشان از کسبه قدیم و از معتمدان دیار خود است. وضعیت متوسط زندگی باعث شد تا ایشان از همان ابتدا و در ایام فراغت از تحصیل به کار و کسب درآمد هم اهتمام ورزد.

اولین حضور اجتماعی وی در سن ١۶ سالگی و با حضور در سخنرانی های شهید کامیاب، آیت الله خامنه ای، شیخ علی تهرانی، شهید هاشمی نژاد و شهید دیالمه در مساجد بزرگ مشهد از جمله کرامت، امام حسن مجتبی(ع) و موسی الرضا(ع) رقم خورد. یافته های ایشان در این منبرنشینی ها و فضای پر تلاطم آن روزهای انقلاب که با مطالعه کتاب ها و اعلامیه های مختلف همراه بود سمت و سوی فکری ایشان را شکل داد.

باورهای دینی ایجاد شده در ایشان باعث شد تا به کمک چند تن از هم کلاسی های دبستانی، انجمن اسلامی دانش آموزان را راه اندازی کنند که این انجمن هسته اولیه انجمن اسلامی دانش آموزان خراسان و بعد کشور شد.

در همین ایام (سال ١٣۵۶) بود که زلزله طبس روی داد. این حادثه مقارن با زمانی بود که رژیم پهلوی بیشتر به فکر سرکوب انقلابی ها بود تا کمک به زلزله زده ها، بدین ترتیب مردم خود دست به کار شدند و دکتر قالیباف کمکهای مردم مشهد را جمع کرد و به طبس برد. قابلیتهای ایشان در انجام این کار به حدی بود که در شورای ساخت طبس، عهده دار ساخت قسمتی از این شهر شد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ١٣۵٧ تحرکات گروه های مخالف داخلی به اوج خود رسیده بود به طوری که انقلاب نیاز به پاسداری داشت؛ بدین ترتیب سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به فرمان حضرت امام خمینی(ره) شکل گرفت و بلافاصله جنگ تحمیلی آغاز شد. بدین ترتیب قالیباف نوجوان در سال ۵٨ و در سن ١٨ سالگی وارد جبهه شد و به دلیل قابلیتهایی که از خود نشان داد در سال ١٣۶١به عنوان فرمانده تیپ امام رضا(ع) و یک سال بعد در جایگاه فرمانده لشکر ۵ نصر خراسان انتخاب شد.

عقد ازدواج دکتر قالیباف نیز یک سال بعد و در سال ١٣۶٢ توسط امام خمینی(ره) خوانده شد که حاصل این ازدواج ٣ فرزند است.

 دکتر قالیباف به همراه لشکر ۵ نصر در اغلب عملیاتهای دوران دفاع مقدس در کنار شهیدان سرافرازی همچون باکری، همت، خرازی، کاظمی، صیاد شیرازی به صیانت از انقلاب پرداخت و برادر ایشان شهید حسن قالیباف نیز از نیروهای تحت فرماندهی دکتر قالیباف بود که در عملیات کربلای ۴ به فیض شهادت نائل شد.

پس از جنگ فرماندهی لشکر ٢۵ کربلا را عهده دار بود که زلزله عظیم منجیل اتفاق افتاد. در این واقعه تمام راههای ارتباطی بین تهران و شمال بسته شده بود. این لشکر به همراهی دکتر قالیباف با طی ١۵ کیلومتر پیاده روی اولین گروهی بود که خود را به محل حادثه رسانید و گروههای امداد و نجات اولیه توسط آنان تشکیل شد.

در سال ١٣٧٣مسئولیت قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء(ص) را پذیرفت. پروژه هایی همچون راه آهن ١۶۵ کیلومتری مشهد سرخس که ایران افغانستان، آذربایجان، قرقیزستان، قزاقستان، تاجیکستان، ترکمنستان، ازبکستان، پاکستان و ترکیه را به هم وصل می کند، گازرسانی به ۵ استان مرکزی و غربی، ساخت سازه عظیم دریایی خلیج فارس و سد بزرگ کرخه از جمله توفیقات ایشان در این دوره مدیریت است.

درکنار این فعالیتها نیز در رشته جغرافیای سیاسی تا مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه تهران ادامه تحصیل داد.

در سال ١٣٧۶ به دستور مقام معظم رهبری عهده دار فرماندهی نیروی هوایی سپاه شد و باور بر تخصص گرایی باعث شد تا با گذراندن دوره های فشرده خلبانی در ایران و فرانسه مجوز پرواز با ایرباس را بدست آورد. ایشان هم اکنون نیز به صورت مرتب به عنوان خلبان هواپیمای ایرباس در شرکت هواپیمایی ایران ایر پروازهایی را انجام می دهد. ایشان در همین ایام در کنکور دکتری شرکت کرده و در دانشگاه تربیت مدرس پذیرفته شد. و در سال ١٣٨٠ از تز دکترایشان با عنوان «بررسی سیر تکوین نهادهای محلی ایران در دوره معاصر» دفاع کرد و بعد از آن نیز به عنوان عضو هیات علمی رشته جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران و استادیاردانشگاه تربیت مدرس به کار تدریس مشغول است.

دکتر قالیباف در سال ۱۳۷۹ مجدداً با حکم حضرت آیت الله خامنه ای، فرماندهی نیروی انتظامی ایران را عهده دار شد، در دوره فرماندهی ایشان در نیروی انتظامی، سامانه ۱۱۰ راه اندازی و تاسیس شد که ابتکار او محسوب می شود. در این دوره تلاش شد تا با اعتماد سازی در بین مردم، سبقه نامناسب نیروی انتظامی در اذهان عمومی بهبود یابد. از جمله دیگر دستاوردهای ایشان در این دوره می‌توان به گسترش استفاده از عنوان پلیس، تجهیز نیروی انتظامی به خودروهای روز دنیا مانند مرسدس بنز و تویوتا، ایجاد دفاتر خدمات دولت الکترونیک یا پلیس ۱۰+ و مرکز نظارت همگانی مردمی ١٩٧ نام برد.

دکتر قالیباف در سال ۱۳۸۳ به عنوان نماینده حجت الاسلام سید محمد خاتمی (رییس جمهور وقت) و رئیس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز منصوب گردید. در این دوره بود که قاچاق سیگار تقریبا از بین رفت و چند اسکله که برای قاچاق کالا استفاده می شد، کشف شد. ایشان همچنین دادگاه ویژه جرایم قاچاق کالا و ارز را راه اندازی نمودند که پرونده های مهمی همچون فرودگاه پیام و قاچاق خودرو در این دادگاه بررسی شد.

دکتر قالیباف در سال ۱۳۸۴ در انتخابات ریاست جمهوری به صورت مستقل وارد صحنه انتخابات شد و در اولین تجربه انتخاباتی خود با کسب ۴٫۰۷میلیون رای تجربه موفقیت آمیزی را در اولین دوره شرکت خود در صحنه های انتخاباتی کسب کرد و بالاتر از چهره هایی چون مصطفی معین، علی لاریجانی و مهرعلیزاده قرار گرفت.

ایشان در سال ١٣٨۴ با رای شورای اسلامی شهر تهران به عنوان شهردار پایتخت انتخاب و در سال ١٣٨٨ نیز مجدداً با حکم این شورا در سمت خود ابقا شد. اعتمادسازی در بین مردم و کاربردی کردن دین در اداره جامعه ذیل تبدیل شهرداری از نهادی خدماتی به اجتماعی و کوتاه کردن فاصله جنوب از شمال تهران هدف اصلی ایشان در این دوره مدیریت است که با رویکرد محله محوری در حال انجام است. با همین نگاه و بهره گیری از فرهنگ دفاع مقدس پروژه هایی همچون بزرگراه طبقاتی و تونل صدر – نیایش، تونل توحید، پل جوادیه، بوستان بزرگ ولایت، رود دره فرحزاد(بوستان نهج البلاغه)، ایجاد شبکه بی آر تی، سرعت بخشیدن به توسعه مترو و … در تهران شکل گرفته است.

ایشان در سال ۱۳۸۷ برابر با سال ۲۰۰۸ میلادی از طرف سایت شهرداری‌های جهان به عنوان هشتمین شهردار برتر دنیا معرفی شد. در سال ٢٠١٠ میلادی کلانشهر تهران برای اولین بار در یکی از شاخصهای توسعه شهری مفتخر به کسب رتبه، از یک سازمان معتبر بین المللی شد. تهران در آن سال در حوزه حمل و نقل به عنوان یکی از پنج شهر برتر دنیا از نظر حمل و نقل از سوی موسسه سیاست‌های حمل و نقل و توسعه موسوم به ITDP گردید. همچنین در سال ٢٠١١ میلادی و در دهمین اجلاس متروپلیس (اتحادیه کلانشهرها و پایتخت های جهان)، تهران از بین ١۶٢ کلانشهر دنیا به عنوان شهر برتر جهان در زمینه ارتقای کیفیت زندگی شهروندان مورد تقدیر قرار گرفت. این جایزه که معتبرترین جایزه بین المللی در زمینه مدیریت شهری در دنیاست به دلیل تلاش برای ارتقای کیفیت زندگی شهروندان به ویژه در زمینه توسعه حمل و نقل عمومی و بهره گیری از روش های مناسب نظیر سامانه BRT، دوچرخه های عمومی و … به تهران تعلق گرفت.

دکتر قالیباف تالیفات و کتب ترجمه شده هم در پرونده خود دارند که از جمله آنها می توان به آثار زیر اشاره کرد:

حکومت محلی یا استراتژی توزیع فضایی قدرت سیاسی در ایران، منتشر شده توسط مؤسسه انتشارات امیرکبیر

ایران و دولت توسعه‌گرا، منتشر شده توسط مرکز انتشارات وزارت امور خارجه

خاورمیانه معاصر: تاریخ سیاسی پس از جنگ جهانی اول، منتشر شده توسط انتشارات قومس

علی اکبر ولایتی
به گزارش بی باک، على ‌اکبر ولایتى در ۴ تیر سال ۱۳۲۴، در رستم آباد، یکى از ۳۳ روستاى شمیران در خانواده‌ای متوسط به دنیا آمد.ولایتى در خانواده‌اى نسبتا شلوغ (۵ دختر و ۱ پسر) به دنیا آمد. او کودکى آرام بود و بیشتر وقت خود را به مطالعه کتاب می‌گذراند، به طورى که در ۹ سالگى، کتاب ۷ جلدى اسکندر‌نامه، و در کلاس پنجم ابتدایى، کتاب کلیله و دمنه را خواند. از نوجوانى علاقه فراوانى به کتاب‌هاى تاریخى داشت، به حدى که گاه ۱۲ ساعت شبانه روز را به مطالعه تاریخ مى گذراند.وی دوران ابتدایى و دوره نخست دبیرستان را در رستم‌آباد گذراند و در دوره دوم دبیرستان به دبیرستان جم قلهک رفت و در سال ۱۳۴۲ دیپلم طبیعى گرفت. در سال ۱۳۴۳ در کنکور سراسرى رتبه ۴۹ کشورى را به دست آورد و در رشته پزشکى دانشگاه تهران پذیرفته شد و از سال ۱۳۴۲ در مدرسه قائمیه و سپس در دبیرستان جهان‌آراى قلهک تا سال ۱۳۵۰ به تدریس اشتغال داشت.ولایتی دوره تخصص اطفال را در مرکز طبى کودکان دانشگاه تهران و فوق تخصص بیمارى‌هاى عفونى را در دانشگاه جان هاپکینز آمریکا گذراند.

پس از پیروزى انقلاب اسلامى، مدتى معاون وزارت بهدارى بود، در دوره اول مجلس به نمایندگى مردم تهران انتخاب شد و سپس به مدت ۱۶ سال، در دوره‌هاى ریاست‌جمهورى حضرت آیت‌الله خامنه‌اى و آقاى هاشمى رفسنجانى، به عنوان وزیر خارجه خدمت کرد و از این حیث، پرسابقه‌ترین وزیر جمهورى اسلامى به شمار مى‌آید.

پس از دوم خرداد ۱۳۷۶، با آن که خاتمى- رئیس‌جمهور وقت- سلیقه و دیدگاه وى را براى عضویت در کابینه مى‌پسندید، ولى او راهى بیت مقام معظم رهبرى شد و مشاور بین‌الملل ایشان گردید و هم اکنون نیز در این سمت خطیر انجام وظیفه مى‌کند.

صرف نظر از این شغل مهم، دکتر ولایتى در چند رشته دانشگاهى به تدریس مشغول است و در بعضى از شوراهاى مهم کشورى همچون شوراى عالى انقلاب فرهنگى، مجمع تشخیص مصلحت نظام و بنیاد دائره‌المعارف اسلامى شرکت داشته و عضو رسمى می‌باشد. او که داراى چندین دکتراى افتخارى از چند دانشگاه معتبر بین‌المللى است، در تعدادى از انجمن‌هاى تخصصى و پژوهشى جهان نیز عضویت دارد.

او که از مردان سیاست روزگار ما است، خود در اهمیت مطالعات تاریخى براى حرفه سیاستمدارى مى‌گوید: هر کسى که بخواهد سیاست را خوب بفهمد، باید تاریخ بداند. اگر تاریخ نداند، راه بجایى نمى برد.

فعالیت‌هاى سیاسى قبل از انقلاب‌اسلامى:

ولایتى از نوجوانى، به دلیل علاقه‌مندى پدرش به سیاست، با اوضاع سیاسى موجود، آشنا شد و به عمل‌ورزى سیاسى روى‌آورد. او در دبیرستان، به مناسبتهاى مختلف، در اعتراض به سیاست‌هاى شاه، هم‌مدرسه‌اى‌ها را به تعطیلى کلاس درس و تظاهرات فرا‌مى‌خواند و در این راه، بارها به ساواک منطقه رفت و مورد بازجویى قرار‌گرفت. به طورى که از ۱۷ سالگى پرونده‌اى در ساواک تهران براى او گشوده شد.

وی از ۱۷ سالگى (۱۳۴۱) به عضویت جبهه ملى دوم درآمد. در دانشگاه، به همراه مرحوم شهید لواسانى، شهید دکتر لبافى‌نژاد، دکتر معتمدى، دکتر جزائرى، دکتر خادمى و … انجمن اسلامى پزشکان را، که پس از دکتر شیبانى به حال تعلیق درآمده بود، احیا کرد و با گروه‌هاى مختلف سیاسى و روحانیت پیرو امام (ره) تماس‌هاى منظم برقرار ساخت.

برخی از سمت‌های اجرایی و علمی:

مشاور مقام معظم رهبری در امور بین الملل (از سال ۱۳۷۶ تا کنون)
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران (از آذر ماه ۱۳۶۰ لغایت خرداد ۱۳۷۶)
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام( از بدو تاسیس تا کنون)
عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی (از سال ۱۳۶۸)
دبیر کل مجمع جهانی اهل‌بیت (ع) (ازسال۷۹ تا مهر ۱۳۸۱)
نماینده تهران در اولین دوره مجلس شورای اسلامی
معاون وزیر بهداشت
استاد تاریخ روابط خارجی ایران در دانشکده روابط بین‌الملل وابسته به وزارت امور خارجه
استاد دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
رئیس شورای عالی نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران
عضو هیأت مدیره نظام پزشکی تهران (از۳ مهرماه ۱۳۷۰)
عضو شورای عالی سیاست‌گذاری دایره‌المعارف دفاع مقدس
عضو پیوسته منتخب فرهنگستان علوم پزشکی ایران (از سال ۱۳۶۹)
عضو هیئت امنای بنیاد دایره‌المعارف اسلامی برای ۳ دوره
عضو هیأت امنا ی دانشگاه علوم پزشکی تهران
عضو هیأت امنای دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
عضو شورایعالی انستیتو تحقیقاتی سل و بیماریهای ریوی کشور
رئیس هیأت تحریریه مجله پزشکی جمهوری اسلامی ایران
رئیس هیأت مدیره انجمن متخصصین بیماریهای عفونی و گرمسیری ایران
رئیس شورای مرکزی انجمن اسلامی پزشکان ایران
رئیس گروه اسلام معاصر ـ بنیاد دائرﻩ‌المعارف اسلامی
رئیس مرکزآموزشی پژوهشی درمانی سل و بیماریهای ریوی

برخی از تالیفات علی‌اکبر ولایتی:

پویایی فرهنگ و تمدن اسلام و ایران
ایران و مسئله فلسطین
ایران و تحولات فلسطین
بحران تاریخی هویت ایرانی
مقدمه فکری نهضت مشروطیت
تاریخ روابط خارجی ایران در عهد شاه عباس اول صفوی
تاریخ روابط خارجی ایران در عهد شاه اسماعیل صفوی
تاریخ سیاسی جنگ تحمیلی عراق علیه جمهوری اسلامی
تاریخ روابط خارجی ایران در دوران ناصرالدین‌شاه و مظفرالدین‌شاه
بیماری سل
بیماری‌های عفونی با همکاری دکتر اسماعیل صائبی، دکتر مینو محرز، دکتر علیرضا یلدا
مبانی سل

برچسب ها :

این مطلب بدون برچسب می باشد.