به گزارش سیرجان خبر به نقل از  شبکه اطلاع رسانی دانا، پاتریک کوکبرن، خبرنگار برجسته ایندپندنت در گزارش خود درباره اوضاع سوریه اذعان کرده است که  دولت سوریه دلیلی برای استفاده از سلاح‌های شیمیایی ندارد.

وی دراین گزارش خود می نویسد: بعد از رسوایی اطلاعاتی و رسانه ای استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی توسط صدام، مردم درمورد چنین داستان‌هایی بسیار شکاک هستند.

وی از زبان یک افسر عراقی ‌ای که یک استفاده کننده از این گازها بوده است می نویسد: “من بغیر از خدا و گاز سمی از چیز دیگری نمی‌ترسم.اون شبیه روحه و تو هیچ دفاعی دربرابراش نداری”.

گازهای سمی سلاح‌های بسیار وحشتناکی هستند.مردم بسیاری در ایران هنوز تحت تاثیر این گازها از ۲۵ سال قبل درحال مردن هستند.این گاز از معدود سلاح‌هایی است که بعداز جنگ جهانی اول ممنوع شده است و فقط صدام در جنگ با ایران و کردها در حجم بسیار زیادتری از آن استفاده کرده است. تاثیر استفاده از سلاح‌های نامتعارف را می‌توانیم در نقص و معلولیت‌های مادرزادی در کودکان فلوجه عراق مشاهده کنیم که قطعا تاثیر موشک‌ها و بمب‌های امریکایی در سال ۲۰۰۴ است.

کوکبرن در ادامه تصریح می‌کند: ادعای استفاده از سلاح‌هاس شیمیایی توسط بشاراسد در سوریه کاملا تحت الشعاع ادعای امریکا در مورد سلاح‌های کشتار جمعی صدام است. ادعایی که تنها بهانه‌ی غرب برای حمله به عراق بود.تعجبی نیست که مردم در سرتاسر دنیا درمورد این ادعای جدید نیز شک داشته باشند و آنرا فریبی برای آغاز جنگی دیگر تلقی کنند.

وی تصریح می کند: بشار اسد دلیلی برای استفاده از چنین سلاح‌هایی ندارد این اقدام کاملا علیه منافع دولت اوست و بهانه‌ای دخالت نظامی کشورهای دیگر در سوریه می‌شود. آمار تلفات و خشونت ها برای فراری دادن مردم به اندازه کافی بالا هست .اکنون سوریه بیش از ۱٫۵میلیون نفر آواره دارد.

وی همچنین با اشاره به نقش رسانه های غربی در فریب اذهان مردم دنیا، تاکید کمی کند: روزنامه‌نگاران  نقش مهمی در باورپذیر نشان دادن ماجرای سلاح‌های کشتار جمعی عراق در بذهان عمومی داشتند. و اکنون نیز مشخصا احزاب مخالف اسد تمایل زیادی به انتشار چنین اخباری و متقاعد کردن غرب در دخالت نظامی در سوریه دارند.

اما دیگر باور چنین داستان‌هایی سخت است”.

اما آنچه حائز اهمیت است این است اسناد و مدارک فراوان حکایت از آن دارد دارد که مثلث دول غربی، ترکیه و قطر و عربستان  عاملان اصلی قاچاق سلاح های کشتارجمعی به سوریه هستند و این جنایان را علیه مردم مظلوم سوریه مرتکب شده اند.

استفاده از گازهای سمی، میکروبی و شیمیایی بر اساس مفاد پروتکل ۱۷ ژوئن ۱۹۲۵ ژنو ممنوع شده است اما سابقه نشان می‌دهد از تاریخ تصویب پروتکل تاکنون موارد متعددی از این سلاح‌های کشتار جمعی مرگبار استفاده شده است، نظیر کاربرد آن توسط ایتالیا در لیبی و اریتره، فرانسه در مغرب و تونس، ژاپن در منچوری چین، مصر در یمن، آمریکا در ویتنام و هند و چین، شوروی سابق در افغانستان و گسترده‌ترین جنگ شیمیایی علیه ایران توسط رژیم صدام که حاصل جنگ شیمیایی در جهان بیش از ۶ میلیون مصدوم و معلول و صدها هزار کشته از مردم بی‌گناه کشورهای مختلف است.

استفاده از مواد سمی و سلاح شیمیایی علاوه بر تصریح ممنوعیت در پروتکل ۱۹۲۵ ژنو در اساسنامه دیوان بین‌المللی کیفری لاهه در زمره جنایات زنگی محسوب می‌شود و همچنین براساس مفاد کنوانسیون چهارگانه ۱۲ اوت ۱۹۴۹ و پروتکل‌های دوگانه الحاقی ۸ ژوئن ۱۹۷۲ ژنو، نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت به شمار می‌رود و نیز در کنوانسیون شیمیایی ۱۳ مارس ۱۹۹۳ پاریس که تاکنون ۱۸۸کشور به عضویت آن درآمده‌اند، استفاده از این سلاح‌ها به شدت ممنوع اعلام شدهده و سازمان منع سلاح‌های شیمیایی OPCW که مقر آن در لاهه است، نیز بر این امر نظارت دارد که در ماه جاری سومین کنفرانس بازنگری کنوانسیون سلاح‌های شیمیایی نیز در مقر لاهه تشکیل شد و ریاست دوره‌ای آن با ایران است.

با عنایت به مطالب فوق، اشاره می‌شود به مورد استفاده جدید از این سلاح‌ها در جنگ داخلی مخالفان سوریه اعم از سلفی‌ها، القاعده، جبهه النصره، وهابی‌ها، ارتش ملی، ارتش آزاد و تروریست‌های اجیرشده عرب و اروپایی به خصوص تروریست‌های آلمانی که اخیراً به جبهه مخالفان پیوسته‌اند.

استکبار جهانی بعد از حمایت از عراق و مشارکت در ارتکاب جنایات جنگی علیه ایران با انجام ۵۸۲ نوبت حملات شیمیایی و قربانی کردن تعداد زیادی از رزمندگان و همچنین مردم غیرنظامی ایران و عراق این بار دست خود را از آستین گروه‌های تروریست مخالف حکومت قانونی سوریه به درآورده و با حمایت، تجهیز و مشارکت سعودی، قطر و کشورهای غربی مجوز کاربرد سلاح‌های مرگبار شیمیایی را به سران گروه‌های ضدمردمی و ایادی جیره‌خوار صادر کردند و در پی آن گروهک‌های ضدمردمی در سطح محدود از گاز خطرناک و مختل‌کننده سیستم اعصاب سری سارین با علامت اختصاری GB و همچنین گاز خفه‌کننده (احتمالاً فسژن و دی‌فسژن) از مرز ترکیه و شمال لبنان علیه مردم بی‌گناه اطراف شهر حلب و مناطقی که شبه نظامیان با مقاومت‌های مردمی روبه‌رو شده‌اند، استفاده کرد که موجب مصدومیت تعداد قابل توجهی از مردم مناطق مورد حملات به خصوص زنان و کودکان شده است.

این درحالی است که حامیان غربی عربی، انگشت اتهام را به سوی دولت سوریه نشانه گرفته‌اند، از طرفی مقامات سوریه رسماً در چندین نوبت از دبیرکل سازمان ملل درخواست کرده‌اند که گروه کارشناسان سلاح‌های شیمیایی خود را جهت مشاهده آثار و علایم حملات و بقایای تجهیزات به جا مانده از کاربرد سلاح‌های شیمیایی به منطقه اعزام کنند که ظاهراً دبیرکل سازمان ملل با این درخواست موافقت کرده اما در نظر دارند که به این بهانه حافظان به ظاهر صلح سازمان ملل را نیز در سراسر مناطق درگیر مستقر سازند.

به نظر می‌رسد، همان‌گونه که در جنگ شیمیایی عراق، اعضای ثابت شورای امنیت با تحمیل اراده و اعمال نظرات سیاسی مانع از انجام مأموریت صحیح و موضع‌گیری بی‌طرفانه و منصفانه کارشناسان می‌شدند، این بار نیز سیاست‌های جانبدارانه از مخالفان سوریه را ادامه داده و به کشور سوریه از نظر روانی فشار وارد می‌کنند. در این میان اظهارنظرها و چندپهلوگویی‌های آقای «چاک هاگل» وزیر دفاع آمریکا در سفر به امارات متحده و آقای «میگوئل رودریگز» از مقامات کاخ سفید در نوع خود قابل توجه است که با کلی‌گویی‌ها و تناقض فراوان، جنگ روانی مضاعفی را علیه سوری‌ها به راه انداخته‌اند به خصوص مواضع تحریک‌آمیز رژیم غاصب اسرائیل آن هم پس از موفقیت‌های آتش سوریه در منطقه استراتژیک «عتیبه» و بیرون راندن تروریست و جنایتکاران، بسیار محسوس و چشمگیر است. ا

کنون که ارتش سوریه به جای دفاع، راهبرد تهاجم و بیرون راندن دشمنان ملت را در پیش گرفته و تروریست را با شکست‌های متوالی مواجه کرده است، عملیات روانی جدید غرب و سران عربی حامی آنان درصدد روحیه دادن به ایادی خود هستند، استفاده از سلاح شیمیایی و ادعای کاربرد آن در این راستا تلقی و ارزیابی می‌شود.