به گزارش خبرنگار سرویس حماسه و دفاع “سیرجان خبر” در سال ۱۳۵۶ به تاکید سید روح‌الله خمینی و با حمایت از مرتضی مطهری، نخستین هسته جامعه روحانیت شکل گرفت و برنامه‌ریزی راهپیمایی‌ها، سخنرانی در مساجد، تهیهٔ شعارها، و هماهنگی و سازماندهی مبارزه ضد حکومت پهلوی عمدتاً برعهدهٔ جامعهٔ روحانیت مبارز بود.
روحانیون مبارز در تمامی شهر های کشور و روستاها مردم را هدایت و از ظلم رژیم پهلوی آگاه می ساختند و در واقع نقش گسترده ایی در انقلاب اسلامی بر عهده داشتند ،شهرستان سیرجان هم از این امر مستثنا نبود و روحانیون بسیاری با مجاهدتهای خود نقش بزرگی در به ثمر نشستن انقلاب اسلامی ابفا کردند در این مطلب به معرفی یکی از این روحانیون خواهیم پرداخت.
روحانی مبارز حاج ملا محمد دهیادگاری در سال ۱۳۱۳ در خانواده ایی روستایی دیده به جهان گشود،پدر وی کشاورز بود و از همین راه امرار معاش می کرد و محمد به اصرار پدر و مادرش وارد مکتب خانه شد و تا پنجم ابتدایی مشغول به تحصیل شد و همزمان نیز علوم قرآنی را فرا می گرفت.ملا محمد بعد از پایان دوران پنجم ابتدایی به همراه پدرش مشغول کشاورزی شد و همزمان وقت خود را صرف مطالعه می کرد تا علوم اسلامی را به خوبی بیاموزد و همین امر سبب شد تا به واسطه علوم اسلامی زیاد و مطالعات فراوانش در زمینه اسلام و قرآن لقب “ملا “بگیرد و در شمار مبلغین دینی در سن جوانی برسد.

حاج ملا محمد دهیادگاری در سن ۲۴ سالگی ازدواج کرد و پس از تبعید حضرت امام خمینی(ره) مبارزات انقلابی خود را آغاز کرد و همزمان با سایر روحانیون به آگاه کردن مردم از رهنمودهای حضرت امام(ره)مشغول شد، وی در این راه به واسطه سخنان صریح در مورد ظلم رژیم پهلوی دستگیر و زندانی شد و در این راه مورد آزار و اذیت قرار گرفت.

در زمان دستگیری وی توسط ماموران رژیم پهلوی عمامه ایشان را از سرشان برداشتند و به او سنگ زدند، اما این روحانی مبارز در راه ترویج حقایق دین و اسلام از هیچ کوششی دریغ نکرد و دست از مبارزه بر نداشت.

جلسات تفسیر قرآن و احادیث معصومین این روحانی برای مردم بخصوص جوانان باعث شد تا بعنوان چهره اخلاق در بین مردم شناخته شود، وی پیر و جوان را مجذوب سخنان خویش می کرد این روحانی درد مردم را خوب می شناخت و سعی میکرد خود را نیز هم درد آن ها کند.

حاج ملا محمد دهیادگاری همزمان با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه های نبرد شد و در دوران دفاع مقدس دچار عارضه شیمیایی شد و پزشک معالج وی در زمان بستری در بیمارستان تهران گفته بود من تعجب می کنم که ایشان در این مدت طولانی چگونه درد را تحمل کرده است و با گذشت زمان اثرات شیمایی کبد ایشان را از کار انداخته بوده است، اما این روحانی مبارز هیچگاه از درد خود سخن به میان نیاورد.

سرانجام این رو حانی انقلابی بر اثر عارضه شیمایی ناشی از جنگ تحمیلی در سال ۱۳۷۱ به سوی معبود خود پر کشید و برای همیشه نام او در تاریخ انقلاب اسلامی ایران و شهرستان سیرجان جاودانه شد.

لازم بذکر است این روحانی مبارز فرزند شهیدش “علی نقی دهیادگاری” را در زمان جنگ تحمیلی تقدیم انقلاب و اسلام کرد.