به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی “سیرجان خبر”، تاریخ سیرجان همچون مام خود کرمان، سرشار از فراز و فرود و حوادث تلخ و شیرینی است که متاسفانه فصل های تلخ آن بر شهد و شیرینی اش برتری دارد.

جنگ ها، قحطسالی ها و سختی های مردم این دیار، تاریخ سیرجان را به سند عزت و افتخار مردمی مبدل کرده است که با صبوری در برابر تمامی سختی ها ایستادند و صحیفه پایداری خود را رقم زدند.

قدیمی ترین سند تاریخی درباره سیرجان، نوشته ابن اثیر است که می نویسد: ˈگشتاسب که یکی از پادشاهان قدیم ایران بود و دین سلیمان را داشت، دین زرتشت را پذیرفت و در کوهستانی که ˈتمبورˈ نام داشت جای گرفت و در حالت تقیه به عبادت مشغول شدˈ و به عقیده استاد باستانی پاریزی، این کوه همانست که در مشرق سیرجان و حدود چهار گنبد قرار گرفته و به همین نام مشهور است.

شهرستان سیرجان علاوه بر موقعیت ویژه اقتصادی خود، دارای جاذبه های گردشگری بی شماری است که از معروف ترین آنها می توان به باغ سنگی، آرامگاه شاه فیروز و یخدان دوقلوی سیرجان اشاره کرد.

ساخت یخدان های دوقلوی سیرجان که از آنها به عنوان منحصر به فردترین یخدان های دو قلو نام برده می شود به سال ۱۲۷۴ هجری شمسی نسبت داده می شود که این یخدان ها یخ مصرفی شهر قدیم سیرجان را تامین می کردند و توسط افراد خیر ساخته شده است.

این بنا دارای دیوارهای بلند و مخازن یخ بوده که از خشت خام و ملات گل ساخته شده است.

اهالی سیرجان در فصل زمستان مخزن یخدان ها را از یخ پر نموده و با بستن درب ها و روزنه ها در فصل تابستان از یخ آن استفاده می کردند.

از دیگر آثار تاریخی سیرجان بازار این شهر است که با ارتفاع بلند و دهانه ای متناسب با ستون های آجری و قوس های جناقی ساخته شده و برای ساخت آن از خشت خام و آجر استفاده شده و برای تزیین روکار نیز از اندود گچ استفاده شده است.

باد گیرهای چپقی سیرجان از جاذبه های دیگر این شهرستان به شمار می رود که در دوره پهلوی اول و با الگو گرفتن از دودکش کشتی ها که به سواحل بندرعباس می آمدند ساخته شده اند.

همچنین آرامگاه شاه فیروز که در ۱۴ کیلومتری جنوب شرقی سیرجان بر بلندای صخره ای از سنگ سبز تیره به ارتفاع ۳۰ متر بنا شده نیز از دیگر بناهای تاریخی این شهرستان است.

بنای این آرامگاه عبارت از یک بنای هشت ضلعی است که بقایای قبری در کف آن به جا مانده و با توجه به شیوه معماری این بنا، متعلق به دوره ایلخانی، قرن هشتم و نهم است.

ˈباغ سنگی بلوردˈ نیز در ۴۵ کیلومتری سیرجان از دیگر جاذبه های ارزنده ای است که گردشگران زیادی را به خود جلب می کند و به دست فردی ناشنوا به نام ˈدرویش خان اسفندیارپورˈ ساخته شده است.

خالق باغ سنگی کشاورز بود و چند سال پیش بدرود حیات گفت و این باغ در حقیقت یادگار گلستانی است که او روزگاری از دست داده و به خیال خودش بوستانی از سنگ و چوب را با این انگیزه ساخته است که دیگر ظلم، باغ سنگی او را نمی گیرد.

ˈرخساره شهیدیˈ شاعره سیرجانی درباره این باغ استثنایی گفته:

رهروی درد آشنا دیدم که هستی باخته  بعد عمری رنج و محنت باغ سنگی ساخته

میوه های آن درختان، سنگهای گونه گون  با دو صد خون جگر بر رشته ای افراخته

باغ سنگش را دگر ظالم نمی گیرد از او  با چنان امید او عمری چنین پرداخته

شهرستان سیرجان در طبق میهمان نوازی خود سوغات زیادی از جمله مسقطی، پسته، پشمک را دارد و از میان صنایع دستی این شهرستان گلیم شیریکی پیچ، پته و کوزه های سیرجانی مشهورتر هستند.