چند روز قبل رسانه‌ها خبر از کشته شدن ۶۵ غیرنظامی در شرق افغانستان که عمده آنها زن و کودک بودند، دادند. طبق معمول هواپیماهای بی‌سرنشین امریکا که از هزاران کیلومتر آن‌سوتر در خاک این کشور هدایت می‌شوند، این میهمانی را برای افغان‌ها تدارک دیده بودند. همزمان یکی از شبکه‌های امریکایی فیلمی از آوازه‌خوانی یک سگ در کنسرتی منحصر به فرد پخش کرد که صدها نفر بلیت‌های گرانقیمت آن را خریده و بسیاری دیگر هم در نوبت خرید بلیت و تماشای این شاهکار بودند. با خودم فکر کردم، شاید خلبان مجازی آن پهپاد که ۶۵ نفر را در افغانستان به خاک و خون کشید، پس از هدایت پرنده مرگش، با ماشین شاسی بلند فوردی که دارد به خانه برگشته، آبجویی خنک از یخچال گرانقیمتش برداشته و جلوی رایانه‌اش نشسته و حین دود کردن یک سیگار برگ اعلای هاوانا، بلیت این کنسرت را در اینترنت رزرو کرده تا پایان هفته‌ای شاد را با خانواده یا به قول فیلم‌های دوبله شده با نامزدش بگذراند!
کم نیستند نهادهای نازک دل غربی که برای قطع یک درخت یا خطر انقراض یک نوع حشره و امثالهم، با جدیتی مثال‌زدنی در فضای مجازی و حقیقی اجتماعاتی را تشکیل می‌دهند و تا سر حد جان اعتراض می‌کنند. نمی‌دانم اینها چه نفرتی از نوع انسان دارند که این همه جنایت را نمی‌بینند. اینکه هنوز در ژاپن به سبب شیرین‌کاری حدود ۷۰ سال پیش اجداد آنها، مادرانی بسیار کودکانی محکوم به مرگ می‌زایند. در عراق به همین ترتیب و در افغانستان اما همین حالا و به تعبیر خود آنها، سربازان و تفنگداران قهرمانشان، آنلاین کودک می‌کشند و در سرزمین‌های اشغالی که دیگر واویلاست. چطور آنها این رفتارهای شیطانی را نمی‌بینند؟ چطور آنها «محمد الدوره» را ندیدند که در آغوش پدرش، تک تیراندازهای اسرائیلی مغزش را متلاشی کردند؟! خدایا! انسان به اصطلاح متمدن امروزی به کجا می‌رود؟ باور کنید اغلب اینها آدم‌های بدی هم نیستند. شاید در زندگی روزمره‌شان، مرگ یک حیوان خانگی تا مدت‌ها متأثرشان کند. شاید مرگ فرزند خودشان در یک تصادف مسیر حیاتشان را تغییر دهد اما چگونه همین آدم‌ها اجساد تکه تکه شده زنان و کودکان بی‌گناهی را که خود یا هموطنانشان کشته‌اند می‌بینند و بعد به کنسرت «راکی» – سگ آوازه‌خوان- می‌روند و از زوزه‌های آهنگین او به هیجان می‌آیند؟ اینجاست که وقتی خداوند می‌فرماید قلوبشان را مهر کردیم، درمی‌یابیم یعنی چه. اینکه چشم و گوش و زبان دارند اما قادر به دیدن و شنیدن و بیان راستی نیستند. اینجاست که یاد سخن شگفت دوستی می‌افتم که همواره هشدار می‌داد:«شیطان قوی است!» اینجاست که جادوی شیطانی رسانه‌های غرب و رها کردن این جماعت به حال خود از سوی خداوند آشکار می‌شود. اینجاست که دوگانگی عجیب انسانی افشا شده و درمی‌یابیم همه ما تا چه حد به سقوط نزدیکیم. خداوند به همه ما رحم کند.