به گزارش خبرنگار سرویس حماسه و دفاع “سیرجان خبر” یکی از یگانهای ملحق شده به نیروی دریایی ارتش ناو پشتیبانی رزمی جمهوری اسلامی ایران بنام «سیرجان» است.

ناو سیرجان ۶۰ متر طول و ۱۰ متر عرض دارد، ارتفاع تا عرشه اصلی ۱۴ متر است و با داشتن ۲هزار و ۱۹ تُن وزن و سرعتی بالغ بر ۱۴ گره دریایی، با حضور مداوم در مأموریت‌های عملیاتی، نقش بسزایی در حفاظت از آب‌های سرزمینی، منابع اقتصادی و حفظ خطوط مواصلاتی جمهوری اسلامی ایران ایفا کرده است.

اگرچه عمر تقریبی این دست شناورها، چیزی در حدود ۱۵ سال است، اما این شناور با بیش از ۳۰ سال عمر خدمتی، در اردیبهشت ماه سال ۹۱ تحت تعمیرات اساسی قرار گرفت و پس از ۱۲ ماه کار مفید و باز صرف ۳۲۸ هزار نفر-ساعت، در روند تعمیرات آن، ۸۵۰۰ قطعه حساس و مهم بومی‌سازی، ۳۳۰۰ قطعه سرویس، ۲۴۴۰ قطعه تعویض، ۵۳ سامانه مهم تعمیر و ۲۶ سامانه به‌روزرسانی و بهینه‌سازی شد.

از جمله مهمترین اقدامات انجام شده بر روی ناو «سیرجان»، تعویض و نوسازی ۱۰۰ تُن سازه فولادی مربوط به بدنه و مخازن، تعمیر و تعویض ۶۴۰ متر سیستم لوله‌کشی و ۶۲ عدد انواع والو سیستم‌های مختلف، بازسازی و نوسازی اماکن داخلی، پل فرماندهی، آشپزخانه، بازسازی کامل یخچال‌ها، تعمیرات اساسی موتورهای اصلی، نصب و راه‌اندازی سیستم سکان و همراستاسازی سیستم شافت و تونل شافت است.

اینها در حالیست که پرتعدادترین شناور رزمی نیروی دریایی ارتش در جنگ تحمیلی، هم اکنون با تغییرات درونی فراوان در حال تولید در کشور است که با ورود هر یک از آنها به خدمت، گام مهمی در جهت افزایش توان دفاعی و بازدارندگی کشورمان ایران، برداشته می‌شود.

تاریخچه نیروی در یایی سیرجان

پایگاه دریایی سیرجان تا سال ۱۳۴۵ به نام گروهان اسب سواران نیروی زمینی سیرجان بوده که از اواخر سال ۱۳۴۵ واحد ذکر شده به شهرستان کرمان منتقل و پادگان و تاسیسات احداث شده تحویل دارایی شهرستان سیرجان شد.

در سال ۱۳۴۷ با توجه به شرایط آب و هوایی و اقلیمی شهرستان سیرجان محل ذکر شده به منظور پشتیبانی و نگهداری اقلام آمادی از طریق دارایی شهرستان به نیروی دریایی واگذار گردید و از همان سال اقدام به ساخت تاسیسات و اماکن گردید و به نام های پادگان های شماره ۲،۱ و ۳ نامگذاری گردید.

در سال ۱۳۵۲ ساختمان ستاد پایگاه افتتاح و  پایگاه رسما کار خود را شروع نموده و به مرور زمان گسترش یافته است .

در سال ۱۳۵۴ تنها گردان آموزشی مستقر در خسروآباد آبادان به پادگان سیرجان منتقل و به استعداد ۶ گروهان تشکیل گردید. با شروع جنگ تحمیلی و افزایش پذیرش ناوی در نداجا گروهان های فوق الذکر جوابگوی نیاز مناطق عملیاتی بوشهر، بندرعباس، ماهشهر و…نبود.

در سال ۱۳۷۰ با بازدید امیر فرماندهی نداجا از مرکز آموزش و با پیشنهاد فرماندهی وقت پایگاه به منظور بزرگداشت سرداران صدر اسلام گردان ها به نام های عمار ،یاسر، حمزه سیدالشهدا، حبیب ابن مظاهر و مالک اشتر  تغییر نام یافتند.

در سال ۱۳۸۹ برابر امریه واصله از ستاد بالاتر طرح انتزاع یگان های آمادی و پشتیبانی (تحت عنوان آمادگاه ناوگان جنوب) از مرکز آموزش به مرحله اجرا در آمد و کلیه امور اداری، سازماندهی و … از آن تاریخ به طور مستقل پیگیری می گردد.  ناگفته نماند مسئولیت کلی نیروی دریایی مستقر در شهرستان سیرجان با مرکز آموزش به عنوان ارشد نظامی می باشد.

در حال حاضر مرکز آموزش سیرجان ،مشمولین وظیفه رابا ظرفیت سالانه بیش از دوازده هزار سرباز پذیرش و تحت آموزش قرار می دهد.