آمریکا به منظور اجرای الگوی موروثی کردن سلطنت در زمان پادشاه زنده به شیوه قطر، پرونده تغییر پادشاه در اردن را در دستور کار قرار داده است.

به گزارش“سیرجان خبر”  اردن که در همسایگی سوریه واقع شده است، پس از قطر، به عنوان دومین کشور در فهرست کشورهای عرب وابسته به آمریکا قرار دارد که واشنگتن به دنبال اجرای الگوی تغییر پادشاه در زمان پادشاه زنده در آن است و در مرحله کنونی، گرفتار کردن این کشور در هرگونه دخالت نظامی در سوریه برای آمریکا اولویت دارد، موضوعی که پایگاه خبری المنار لبنان در گزارشی به قلم نضال حماده در روز جمعه ۳۰ نوامبر ۲۰۱۲ از آن پرده برداشت.

بر اساس این گزارش، آمریکا، موروثی کردن قدرت در اردن را به نفع حمزه بن الحسین در دستور کار قرار داده است. حمزه که فرزند شاه حسین، پادشاه متوفی اردن است، پیش از مرگ پدر، عهده دار ولیعهدی این کشور بود، اما پادشاه کنونی این کشور، بر خلاف وصیت پدر، حمزه را از ولیعهدی برکنار کرد و بر تخت پادشاهی تکیه زد و فرزند خودش را در تاریخ ۲ ژوئیه ۲۰۰۹ به ولایتعهدی منصوب کرد.

علت علاقمندی آمریکا به انتقال قدرت به حمزه، نفوذ خانم نور، مادر حمزه است که تابعیت آمریکایی دارد و از روابطی مستحکم با ارکان قدرت در آمریکا به ویژه با دموکرات ها برخوردار است.
به عنوان مثال، نور، از پایه های اساسی ستاد انتخاباتی خاندان کلینتون در دومین دور ریاست جمهوری “بیل کلینتون” و همچنین ستاد “هیلاری کلینتون” بود.

آمریکا بر این باور است که “ملک عبدالله” پادشاه کنونی اردن، برگه ای سوخته است و روند امور در دوره پادشاهی او به حد انفجار در اردن رسیده، این در حالی است که وی بر واگذاری قدرت به فرزندش اصرار دارد، به همین منظور در دو ماه گذشته، میزان اطاعت خود را از آمریکا در زمینه دخالت در سوریه بالا برد به این امید که بتواند تصمیم آمریکا برای واگذاری پادشاهی این کشور به حمزه را تغییر دهد.

اما منابع آگاه عربی فاش کردند که تصمیم پادشاه اردن برای دخالت در سوریه، با مخالفت ارتش اردن و همچنین سازمان اطلاعات اردن که از نفوذ گسترده ای در نهادهای حکومتی این کشور برخوردارند، مواجه شد.
به گفته این منابع، فرماندهای ارتش اردن و ریاست سازمان اطلاعات عمومی، در گزارش های مفصلی که به پادشاه اردن ارائه دادند، به او گوشزد کردند که دخالت در سوریه به نفع اردن نیست.
این منابع تاکید کردند که فرمانده ارتش اردن در منطقه شمالی به هیئتی از عشایر گفتند که حتی اگر از پادشاه، برای دخالت در سوریه دستور دریافت کند، از این دستور سرپیچی خواهند کرد.

در ادامه این گزارش آمده است: منابع آگاه خاطر نشان کردند که پادشاه اردن به منظور عملی کردن تصمیم خود، اقدام به تعضیف جایگاه سازمان اطلاعات کرد. این در حالی است که این سازمان از اکثریتی عشایری تشکیل می شود و عشایر اردن با درگیر شدن در بحران سوریه مخالف هستند زیرا از پیامدهای اوضاع سوریه بر اردن بیمناکند و از سوی دیگر آن واهمه دارند که اوضاع نابسامان داخلی اردن، این کشور را به سمت شکل گیری کنفدرالی اردن – فلسطین به منظور حل مساله فلسطین پیش ببرد که چنین طرحی، پایانی بر کشور کنونی اردن خواهد بود. سازمان اطلاعات بر این باور است که پادشاه اردن در تلاش برای خرسند نگه داشتن آمریکا برای تضمین واگذاری قدرت به فرزندش زیاده روی می کند و با این کار زمینه حل مساله فلسطین به ضرر کشور اردن را برای آمریکا فراهم خواهد کرد.

در حال حاضر سازمان اطلاعات اردن دو نقشه را در دستور کار قرار داده است، از یک سو، فعالانه با سازمان اطلاعات آمریکا در سوریه و منطقه همکاری می کند و از سوی دیگر ارتباط خود را با سازمان اطلاعات سوریه نیز برقرار نگه داشته است زیرا از به باد رفتن نظام کنونی اردن بیمناک است.

در این میان، اردن از سقوط اخوان المسلمین در مصر، برای رهایی از افزایش نفوذ حزب جبهه کار اسلامی که جناح اردنی اخوان المسلمین است، بهره برد و این مساله زمینه فعالیت بیش از پیش سازمان اطلاعات اردن را فراهم کرد. سازمان اطلاعات اردن، ارتباط با جنبش حماس را از طریق دیدارهای متعدد با “محمد نزال” عضو دفتر سیاسی حماس در اردن برقرار کرده است. حماس به سبب وضعی که در سوریه داشت و به علت خروج از دمشق و حمایت از مخالفان نظام سوریه و پس از آن به سبب برکناری “محمد مرسی” از ریاست جمهوری مصر، دچار سردرگمی بود، به همین سبب سازمان اطلاعات اردن با آنها تماس برقرار کرد تا روابط خود را با فلسطینی ها سامان دهد و از این رهگذر بتواند از طریق این رابطه، دیدگاه خود را که مخالفت فلسطینی ها با هرگونه شکل گیری کنفدرالی اردنی فلسطینی در اردن است، پیش ببرد. به این منظور، سازمان اطلاعات، نظارت خود را بر مرزهای فلسطین و اردن کاهش داد و این مساله زمینه ساز از سرگیری تردد فلسطینی ها از مرزهای اردن شد.

گفتنی است تاثیرگذاری تحولات سوریه بر اردن به گونه ای است که سعودی ها به همراه ترکیه و قطر با وجود فشارهای بی سابقه نتوانسته اند اردن را به صورت مستقیم وارد درگیری های این کشور کنند اما کارشناسان مسایل سیاسی بر این باور هستند که اردن دیگر نمی تواند در منطقه خاکستری بازی کند.