افشای پی‌درپی اسناد جاسوسی آمریکا و انتقادهای جهانی از این موضوع، دولتمردان آمریکایی را به «واکنش متقابل» واداشت.

به گزارش «سیرجان خبر»به نقل از دانا،افشای پی‌درپی اسناد جاسوسی آمریکا و انتقادهای جهانی از این موضوع، دولتمردان آمریکایی را به «واکنش متقابل» واداشت. در همین راستا باراک اوباما دوشنبه در دفاع از برنامه‌های جاسوسی آژانس امنیت ملی کشورش گفت: «همه آژانس‌های اطلاعاتی دنیا از جمله آژانس‌های اروپایی عملکردی مشابه دارند و این روش‌ها مختص آمریکا نیست!» به گزارش فارس، وی که در کنفرانس خبری در دارالسلام پایتخت تانزانیا سخن می‌گفت، در پاسخ به پرسش خبرنگار شبکه سی‌بی‌اس که نظر او را درباره خشم کشورهای اروپایی از افشای برنامه‌های جاسوسی آمریکا جویا شد، اظهار داشت: «در پایتخت‌های اروپایی نیز افرادی هستند که اگر نخواهند درباره صبحانه من هم بدانند، حداقل می‌خواهند بدانند من درباره چه چیزهایی صحبت می‌کنم». هر چند اوباما با بیان این سخنان قصد داشت اقدامات جاسوسی آمریکا علیه متحدانش را توجیه کند اما در واقع از موضوعی (جاسوسی متحدان از یکدیگر) سخن به میان آورد که تا پیش از این، همه سیاستمداران کوشیده‌اند با حفظ ظاهر از علنی کردن آن اجتناب کنند.

با اینکه چنین توجیهی برای افکار عمومی قابل قبول نیست اما سخنان اوباما نیز خالی از واقعیت نیست. هر چند سران کشورهای اروپایی بشدت از خبر شنود مکالمات و تجسس از نمایندگی اتحادیه اروپا در واشنگتن بر‌آشفته‌اند اما واقعیت اینجاست که آنها خود نیز هر یک پرونده‌ای از جاسوسی علیه شهروندان یا متحدانشان در کارنامه دارند.

مصداق این مورد، جاسوسی اداره کل امنیت خارجی فرانسه وابسته به دستگاه ضدجاسوسی این کشور علیه کاربران اینترنتی در سراسر جهان است؛ موردی که روزنامه «لوموند» در گزارشی از آن پرده برداشت و نوشت، این سازمان اقدام به جمع‌آوری ارتباطات داده‌ها، پیام‌های ایمیل‌ها و ارتباطات اینترنتی در سراسر جهان کرده است.

به نوشته این روزنامه، نرم‌افزاری که اداره کل امنیت خارجی فرانسه از آن استفاده می‌کند، این امکان را برایش فراهم آورده تا به همه اطلاعات موجود در شبکه‌های اجتماعی مانند فیس‌بوک و نیز خدمات اینترنتی شرکت‌هایی همچون گوگل، اپل، مایکروسافت و یاهو دسترسی پیدا کند.

در حالی که فرانسوی‌ها سرگرم جاسوسی از کاربران اینترنتی در سراسر جهان بوده‌اند، سازمان امنیت ملی آمریکا نیز روزانه تلفن، پیامک‌ها و ایمیل‌های بیش از ۲ میلیون شهروند فرانسوی را شنود و رصد می‌‌کرده است. شوکه شدن فرانسوی‌ها از جاسوسی‌های اخیر آمریکا به این دلیل بوده است که می‌گویند آژانس امنیت ملی آمریکا غیر از جاسوسی از نمایندگی‌ها و سفارتخانه‌های فرانسه و همین طور شنود روزانه تلفن بیش از ۲ میلیون فرانسوی، از وزارت دفاع، بخش اتمی، الکترونیکی، هوا ـ فضا، صنایع و داروسازی فرانسه نیز جاسوسی و اطلاعات محرمانه‌ای را جمع‌آوری کرده است.

انگلیس نیز یکی دیگر از کشورهای اروپایی است که دستی در جاسوسی از متحدان اروپایی و آمریکایی خود داشته است. بر اساس مدارکی که چندی پیش روزنامه گاردین فاش کرد، به دستور دولت بریتانیا، رایانه‌ها و تلفن‌های مقامات و سیاستمداران خارجی که در ۲ نشست گروه ۲۰ طی سال ۲۰۰۹ در لندن شرکت کرده‌اند، رصد و رهگیری شده است.

به نوشته این روزنامه، ظاهرا برخی نمایندگان کشورها فریب استفاده از کافی‌نت‌هایی را خورده‌اند که آژانس‌های اطلاعاتی بریتانیا آنها را در اختیارشان قرار داده بودند و به این ترتیب ایمیل‌های آنها رصد شده است. هنوز چند روزی از افشای این موضوع نگذشته بود که روزنامه انگلیسی گاردین بار دیگر گزارش داد، دولت انگلیس از همه شبکه‌های اجتماعی و پست‌های الکترونیکی در سطح اینترنت جهان جاسوسی کرده و آنها را با آمریکایی‌ها به اشتراک گذاشته است. این موضوع را ادوارد اسنودن که اینک به بزرگ‌ترین افشاگر تاریخ آمریکا تبدیل شده، فاش کرده است.

به نوشته این روزنامه، سازمان جاسوسی انگلیس به طور مخفیانه به شبکه‌ای از کابل‌ها که وظیفه برقراری تماس‌های تلفنی و اینترنتی را بر عهده دارند، دسترسی یافته و با کسب اطلاعات شخصی فراوان از کاربران، آنها را با شریک آمریکایی خود، یعنی آژانس امنیت ملی آمریکا (NSA) به اشتراک می‌گذارد. یکی از ابتکاراتی که در این برنامه از سوی GCHQ انجام گرفته، توانایی دستیابی به حجم گسترده‌ای از اطلاعات انتقالی از طریق فیبرهای نوری و ذخیره آنها به مدت ۳۰ روز بوده تا بتوان روی آنها عملیات غربالگری انجام داد. این عملیات که با نام رمز «تمپورا» از آن یاد می‌شود، از ۱۸ ماه پیش تاکنون در جریان بوده است.

عملیات تمپورا برای نخستین‌بار در سال ۲۰۰۸ آزمایش شد. ۲ سال بعد در سال ۲۰۱۰ مرکز ارتباطات دولتی بریتانیا دارای بزرگ‌ترین امکان دسترسی به اینترنت و کنترل آن در مقیاس جهان شد که حتی بزرگ‌تر از دیگر اعضای اتحادیه موسوم به «پنج چشم» است. بریتانیا، آمریکا، کانادا، استرالیا و نیوزیلند اعضای «اتحادیه استراق سمع» موسوم به «پنج چشم» هستند. در بین این ۵ کشور، بریتانیا از نظر امکانات جاسوسی و اطلاعاتی، یک ابرقدرت به شمار می‌رود. از ماه مه ‌سال ۲۰۱۲ نیز ۳۰۰ تحلیلگر مرکز ارتباطات دولتی بریتانیا به همراه ۲۵۰ کارمند آژانس امنیت ملی آمریکا در عملیات «تمپورا» مشغول به فعالیت بوده و در حال غربال کردن انبوه اطلاعات هستند. بیش از ۲۰۰ کابل ارتباطی از بریتانیا به سوی آمریکا، کانادا و غرب اروپا مورد شنود و تجسس قرار می‌گیرد. مبادله داده‌ها میان ۴۶ کانال ارتباطی می‌تواند به طور همزمان زیر کنترل و تجسس قرار گیرد. علاوه بر این روزانه ۶۰۰ میلیون تماس تلفنی می‌تواند شنود شود.

با این وجود، منابع امنیتی مدعی شده‌اند جمع‌آوری اطلاعات توسط نهادهای اطلاعاتی در چارچوب یکسری مقررات امنیتی و به صورت قانونی انجام می‌شود. به‌رغم این توجیه، آلمان‌ها بشدت به این موضوع واکنش نشان دادند.

«سابین لوتوسر شنارنبرگر»، وزیر دادگستری آلمان این عملیات مشترک میان انگلیس و آمریکا را فاجعه‌ای توصیف کرد که به «کابوسی هالیوودی» شباهت دارد. وی همچنین به وزرای انگلیس هشدار داد، زمانی که دولت‌ها فعالیت‌های خود را پشت «حجابی از پنهان‌کاری» مخفی می‌کنند، جوامع آزاد و دموکرات توانایی رشد خود را از دست می‌دهند.

او با ارسال ۲ نامه به «ترزما می»، وزیر کشور و «کریس گریلینگ»، وزیر دادگستری انگلیس نگرانی فزاینده آلمان بابت این عملیات مخفی را ابراز کرد و خواست به وی گفته شود که شهروندان آلمانی تا چه میزان هدف این عملیات قرار گرفته‌اند.

اما «ویلیام هیگ»، وزیر خارجه انگلیس در گفت‌وگویی تلفنی با «گیدو وستروله» همتای آلمانی خود با اشاره به اینکه برنامه جاسوسی موسوم به تمپورا، از ارتباطات الکترونیکی به صورت قانونی صورت می‌پذیرد، بار دیگر مدعی شد همه اقدامات انگلیس در این باره بر اساس قوانین ملی و بین‌المللی صورت گرفته است. جالب اینجاست که هر چند هر یک از این کشورها می‌کوشند جاسوسی‌های خود را قانونی جلوه ‌دهند، در عوض‌ تجسس‌های متحدانشان از خود را نکوهش می‌کنند و آن را اقدامی خلاف اخلاق می‌دانند.